Usul usul gel SONBAHAR ve ELMALI BİSKÜVİ

 

 

Üç gündür ara ara şiddetini arttırarak süre gelen yağmur beni bundan birkaç yıl öncesinin serin ilk baharına götürdü :

Yıl 2006 . Üniversite son sınıftayım. 'öğretim' hayatımın son aylarının hem sevinci hem hüznü var içimde. Başka şehirlere göç edecek olmamın heyecanını , öğrencilikten öğretmenliğe geçiş yapacak olmanın tedirginliğini de unutmamak lazım ! Aylardan mart , son günleri. Ankara hem soğuğa  hem yağmura teslim. Öyleki şu üç günde gördüğüm yağmur sanırım o zaman Ankara'ya bir günde düşmüş olmalı. Okul çıkışı şiddetli yağmur sebebiyle yurda kadar yürüyemeyip , evi yakınlardaki bir arkadaşımıza gidiyoruz. Üç kişiyiz. Annesi mis gibi mısır unlu kek , yaprak sarması , elde açma su böreği yapıp evlere sipariş gönderiyor. Tabi biz de biraz nasipleniyoruz bu niğmetlerden (Kulaklarının çınlamasına gerek yok,duam ulaşsın yeter).

Oturmuş sohbet ediyoruz , PowerTurk açık. O an gördüm ilkkez. İlkbaharı değil de sanki sonbaharı yaşadığımız o günlerde tam bir 'sonbahar şarkısı'ydı dinlediğimiz. Böyle hissetmemde klip görüntülerinin önemi çok büyük kabul ediyorum.

Ama şarkıya eşlik eden vokal kızın sesinin-yüzünün hatta saçlarının hüznü  , şarkı sözlerinin kederi kendisine o görüntüler eşlik etmese de bana 'sen sonbahar şarkısısın' dedirtirdi.

Şimdi her sonbahar geldiğinde, ilk yağmur damlaları kirlenmeye başladığında o şarkıyı yeniden yaşatıyorum. Hiç öyle kedere, hüzne, kırılganlığa falan bulaşmadan yalnızca dinliyorum , dinliyorum , dinliyorum ve işte istediğim şey HUZUR.

Sonbahar benim için yalnızca 'huzur' demek. Kapkara gökyüzü başkaları için 'kasvet' anlamına gelirken benim için  'hayat'tır. Kış , ardında yeni bir yaşam getiren 'anne' , soğuk ve karsa o annenin doğum sancılarıdır. Ben bir aralık çocuğu ve oğlak kızıyım. Böyle hissetmem normal değil mi ? !

O yıllar önceki kızın ruhuna işleyen huzuru şu ilk sonbahar  günlerinde hissetmek ve anlamak isterseniz önce  o 'sonbahar şarkısı'nı sonra da kendinizi bir dinleyin.

Aşk Kırıntıları'nın ardından son günlerde bayıla bayıla dinlediğim bir sonbahar şarkısı daha var. Eğer bu sizi yeterince etkilemediyse bir de onu deneyin ; GRİPİN - Beş ...

Kışın soğuğundan , yağmurun çamurundan , karın buzundan şikayetçi olmayanlar ! Önce Elmalı Bisküvilerinizi yapın . Sonra bir fincan kahve eşliğinde Aşk Kırıntıları'yla yağmuru dinleyin.

Buyrun , sonbahara yakışan bir bisküvi hikayesi :
Kaynak : Zeytinağacı

Hamur İçin Malzemeler :

1 yumurta
1 kaşık katı yoğurt
3 kaşık yoğurt suyu
1 çay bardağı şeker
2 çay bardağı sıvıyağ
1 limonun rendelenmiş kabuğu
1 paket vanilya
6 çay bardağı tam buğday unu

İç Harcı İçin :

4 adet elma
3 kaşık şeker
1 tatlı kaşığı tarçın : elmalar rendelenir şekerle birlikte suyunu çekene kadar pişirilir isteğe göre tarçın eklenir.

Yapılışı :


-İlk olarak iç harcını hazırlayın. Elmaları rendeleyip şekerle birlikte suyunu çekene dek pişirin. Ilınınca tarçın ilave edip karıştırın ve soğumaya bırakın.
-Yumurta , yoğurt , yoğurt suyunu derin bir kapta elinizle karıştırın.
-Limon kabuğu rendesini bir kasede parmak uçlarınızla  şekere yedirin. Böylece aromanın tamamiyle şekere geçmesini sağlamış olacaksınız.
-Sıvı karışıma şeker-limon kabuğu karışımını ekleyin. Elenmiş un ve vanilyayı da ilave edip yumuşak bir hamur olana dek yoğurun.
-22 x 26 cmlik dikdörtgen borcama veya aynı boydaki bir kalıba yağlı kağıt serin.
-Hamuru ikiye bölün. Yarısını 0,5 cm kalınlığında açıp  yağlı kağıt serilmiş tepsiye serin.
-Hamurun üzerine elmalı içi yayın. Hamurun diğer yarısını da aynı şekilde açıp elmalı harcın üzerine kapatın. -Hamurun üstünü çubuk veya çatal yardımıyla sık sık delin. 175 C de pişirip , kare kare kesin ve soğumaya bırakın.
-Soğuyan bisküvilerin üzerine pudra şekeri serpip servis edin.

 

LeylaK

Categories: ELMALI KURABİYE-BİSKÜVİ

Share This